Bullying nedir?

Elizabeth Taylor 2 gün önce yani 23 Mart 2011'de aramızdan ayrılan efsaneler arasına katıldı. Bu aralar hayatımda önemli yeri olmayan ama her zaman orda olduklarını bildiğim insanlar patur kütür ölmeye başladılar. Birkaç ay önce ölen Defne Joy Foster'ın ölüm haberini sabahın köründe bir magazin saçması programdan duymak herhalde bu aralar aldığım en kötü haberdi.Her gün  gördüğünüz fakat dikkat etmediğiniz objeler, hayvanlar, insanlar vb birçok şeyi ancak yok oldukları zaman fark ediyoruz çoğu zaman. İşte o an tabi "ölüm" fikri pat diye diye gelip suratımıza vuruyor ki toparlanmamız bir süre alıyor.

Tabi ölenle ölünmez, gidene dön denmez falan filan yaşamaya devam ! Bu kadar trafik kazası, uçak kazası, savaşlar, kanser ve diğer aptal hastalıklar, cinayetler ve daha birçok şey yüzünden zaten 70-80 yıl olan ömrümüz iniveriyor 30-40'a. Madem her an ölme riski olan bir dünyada yaşıyoruz, keyfimize bakalım efendim. Biraz da bazı şeylere kafa yoralım.

Ben mesela bu aralar şu bullying (Yine tam türkçe karşılığı olmayan bir kelime. Argoda dayılanma ya da zorbalık etme olarak geçiyor) olayına kafayı taktım. Taktım çünkü üniversite hariç okul hayatım boyunca sürekli bu tarz saldırılara maruz kaldım. Son zamanlarda Amerika'da yaşanan çoğunluğu gay olan çocukların bullying sonucu intiharları sonunda dikkatleri çekti. İşte bu lanet dünyada bazı şeylerin dikkat çekmesi zorla ölümle oluyor maalesef. Ve "It Gets Better" (Yaşam daha iyiye gider ilerde gibisinden) adlı bir projeye başlandı. Özetle, bullying sizin değil karşınızdakilerin güçsüz olduğunu gösterir ve bu sadece hayatınızın bir kısmında size zorla yapılabilir. Zaman geçtikçe ve siz yetişkin bir birey olmaya başladıkça, toplumda size karşı yapılan saldırılar için artık hukuk işlediği için (pek işlemiyor tabi buralarda) zamanla yaşam daha iyiye gider.

Bullying asla olmaması gereken bir şey fakat okul çağındaki çocuklar maalesef çok acımasız olabiliyorlar. Bunun sebebi gerek toplum gerek aile gerekse de henüz tam gelişmemiş bir kişilik ve akıl yapısı. Bu yüzden bazı zorbaların kişilik eksiklikleri yüzünden sizin kendinizi öldürmeniz ya da kendinizi suçlamanız tam bir SAÇMALIKTIR. Ben bunlarla karşılaşırken asla kendimi suçlamadım. Her zaman karşımdaki insanın zavallı olduğunu ve ancak benim üzerimden eğlenerek o zavallı dünyasına renk kattığını düşündüm. Evet hayatın berbat olduğunu düşündüğüm zamanlar oldu ama her zaman şunu da hatırladım : Dünyaya bir kere geldim ve kimsenin bana zorbalık yaptığı ya da baskı uyguladığı bir yaşam yaşamak zorunda değilim. O yüzden dişimi sıktım (gerçekten o kadar sıktım ki kırıldılar neredeyse) ve zaman geçmesini bekledim.

Ve gerçekten yaşam daha iyiye gitti. O iğrenç lise-ilkokul ortamından uzaklaşınca özellikle de kendimi Türkiye'nin en liberal ve özgürlükçü üniversitesine sokmayı başarınca hayatın tadını çıkarmaya başladım. Tabi ki her zaman o bullyinglerin etkisini ve anılarını taşıyacağım fakat onları birer tecrübe ve ders olarak gördüm ve insanlara yaklaşımım farklılaştı. Bu sayede kendimi çok daha kolay potansiyel saldırılara karşı korumuş oldum o tarz insanları baştan belirleyip çevremden uzak tutarak.

Eğer sizde bu tarz saldırılarla karşılaştınız ya da hala karşılaşıyorsanız, yorum bölümünde bunu paylaşabilirsiniz. Farklı ve ilginç olanları ise bu konu ile ilgili olan gelecek yazımda paylaşacağım.
It Gets Better projesinin sloganında olduğu gibi Stop Bullying ! Kesin artık şu zorbalığı !